نتایج بررسی موسسۀ پزشکی “سی ای کی”

نتایج بررسی موسسۀ پزشکی “سی ای کی” و مرکز درمانی مدل در شهرهای پاپا و گویور در کشور مجارستان

گزارشی از دکتر “یودیتا نهز”

مرکز ما، از تاریخ ۱۵ جولای ۱۹۹۱، فعالیتهای خود را در زمینه “یو می هو” آغاز کرد و نتایج به دست آمده، حاصل فعالیت یکساله ماست.در این مرکز ما تنها افرادی را پذیرا شدیم که دچار بیماریهای اندام های حرکتی بودند. تنها یک مورد استثنایی، پذیرش خانم جوانی بود که دچار افتادگی دریچۀ میترال قلب شده بود.

در جمع بندی نتایج به دست آمده، افراد زیادی بودند که بیماری هایشان با همان چند جلسه محدود، بهبود نسبی یافت.

نگاهی به انواع بیماریها:

اسکلیوز

بر اساس تجارب ما، اگر انحنای ستون فقرات کمتر از ۲۰ درجه باشد، معالجه به روش “یو می هو” به سرعت نتیجه بخش خواهد بود. پس از ۲۰ تا ۲۵ جلسه این انحناء از بین رفته و تعادل لازم و قابل اعتماد بدست می آید. اما بهتر است این گروه از بیماران هر ماه یا هر دو ماه یکبار، مورد کنترل مجدد قرار گیرند و در صورت ضرورت برای حفظ کامل نتایج به دست آمده، ۱ یا ۲ جلسه دیگر به دریافت “یو می هو” اقدام کنند.

در میان این گروه از بیماران، ۳۰ نوجوان ۱۲ تا ۱۴ ساله وجود داشتند که در شروع معالجات از کرست طبی استفاده می کردند اما پس از ۲۰ جلسه درمان، دیگر نیازی به این کرستها نداشتند.

– اگر انحنای ستون فقرات بین ۲۰ تا ۳۰ درجه باشد، برای بدست آوردن سلامتی کامل، به جلسات بیشتر درمان نیاز است.

بیماران ما در این گروه در حال حاضر تا ۵۰ جلسه، “یو می هو” دریافت کرده اند و این روند کماکان ادامه دارد. یکی از مشکلات اساسی فرا راه ما، انتخاب این گروه از بیماران در سنین ۱۲ تا ۱۵ سال بود. از آنجا که این گروه سنی در حال رشد هستند، گاه ما شاهد آن بوده ایم که تأثیر بهبودی آنها مجددأ از بین می رود یا حتی کمی وضعیت انحناء بدتر می شود. برای درمان این گروه نیاز به توجه و شکیبایی بیشتر است و کماکان باید روند درمان را ادامه داد.

– اگر انحنای ستون فقرات بیش از ۳۰ درجه باشد، روند درمان بسیار طولانی تر خواهد شد. به عنوان مثال زن بیمار ۲۴ ساله ایی، که انحنای ستون فقراتش۳۸ درجه، و در قسمت کمر (لومبال) ۲۰ درجه بود پس از ۷۰ جلسه درمان، این انحناء به ترتیب ۲۷ و ۱۵ درجه کاهش پیدا کرد. این نتیجه به خوبی با مشاهدۀ عکس های رادیوگرافی این خانم تأیید می شود.

– اگر انحنای ستون فقرات بیش از ۲۰ درجه باشد، باید جلسات درمان با فاصله کم بوده و در هر هفته حداقل ۲ تا ۳ جلسه درمان صورت گیرد. در میان بیماران ما، ۲ دختر بچه بودند که انحنای ستون فقرات آنها ۲۳ و ۲۴ درجه بود. متأسفانه آنها مرتب سر جلسات خود حاضر نمی شدند.با وجود آن که ما هزینه درمان را در مورد آنها به شدت کاهش داده بودیم، آنه تنها هفته ای یکبار و گاه دوبار برای ادامه درمان به مؤسسه مراجعه می کردند. این دو نفر تنها کسانی بودند که ما در آمار خود آنها را به عنوان بی نتیجه بودن درمان به حساب آوردیم. این دو نفر بالاخره به پیشنهاد پزشکان جراح، به عمل جراحی ستون فقرات تن دادند.

– اگر بیمارانی را که به خاطر داشتن اسکلیوز قبلا مورد عمل جراحی قرار گرفته اند، بخواهیم درمان کنیم، به خاطر وضعیت ستون فقراتشان با مشکلاتی مواجه خواهیم شد.اما این مسأله به معنای آن نیست که روش درمانی “یو می هو” در این مورد بی فایده است.چرا که سیستم حرکتی همین بیماران، پس از درمان توسط روش “یو می هو” بهتر شده و عضلاتشان نرم تر و با راحتی بیشتر، از خود تحرک نشان می دهند. به تصور ما، در این گونه موارد باید با متخصصان ارتوپدی همکاری نزدیک داشت و چنانچه عمل جراحی مطلقـأ ضرورت داشته باشد، حداقل بعد از عمل جراحی، چند بار باید اینگونه بیماران را با “یو می هو تراپی” تحت مداوا قرار داد تا روند بهبودی پس از عمل جراحی، سریعتر گردد.

دردهای ناحیه کمر و لگن خاصره

تحت این عنوان بیماریهای زیر مورد بررسی قرار گرفته است:

الف) درد عصبی سیاتیک و کمر درد

ب) آماس و تورم پنجمین مهرۀ کمری بر روی مهرۀ خاجی

پ) دیسک کمر

ت) فتق دیسک کمر، که به عمل جراحی نیاز ندارد.

ث) سایر دردهای ناحیه کمر که طب غربی عمومأ آنها را به دردهای ناشی از      بالا رفتن سن، منتسب می کند.

نتیجۀ درمان، در این گروه از بیماریها کاملأ رضایت بخش و قانع کننده است. ما ۳۶ بیمار را، د این دسته از بیماریها تحت مداوا قرار دادیم، که در بین آنها تنها یک نفر پس از ۵ جلسه درمان، هنوز نتیجۀ رضایت بخشی نگرفته بود و دیگر حاضر به ادامه درمان نشد. بقیه همگی مداوا شدند. این دسته از بیماران، عمومأ پس از ۲ یا ۳ جلسه درمان، احساس بهبودی می کردند و عوارض بیماری و دردهای ناشی از آن، پس از ۱۸ جلسه عمومأ از بین می رفت و جابجایی لگن خاصره نیز در طول این مدت اصلاح می گردید. طول متوسط جلسات درمان در این گروه ۱۳/۱۲ جلسه بوده است.

سر درد و گردن درد

این گروه از بیماریها، شامل بیماری فشردگی مهره های گردنی است.

۱۰۰ نفر از بیماران ما که به بیماریهای این گروه مبتلا بودند، پس از جلسات مختلف درمان، به بهبودی نسبتأ رضایت بخشی دست پیدا کردند و ۸۱ نفر کاملأ سلامت خود را باز یافتند. همچنین در طول مدت درمان، لگن خاصره ۵۶ نفر از این بیماران نیز اصلاح گردید. در بین این بیماران، خانم جوانی بود که به سردرد شدید هر روزه و فشار خون بالا مبتلا بود. او پنج نوع مختلف از داروهای شیمیایی را برای فشار خون و تخفیف سردردهایش مصرف می کرد. پس از ۳ جلسه درمان، سردرد این خانم از میان رفت و پس از ۱۰ جلسه، بدون آنکه از داروهای شیمیایی استفاده کند، فشار خونش به حد طبیعی رسید. در حال حاضر این خانم مصرف داروها را کنار گذاشته است.

یکی دیگر از این بیماران،همسر یکی از دوستان پزشک ما بود که متأسفانه خودش نمی توانست به او هیچ کمکی بکند. این خانم هر دو سه روز یکبار دچار سردردهای شدید می شد که با درد ناحیۀ بینی همراه بود. پس از ۴ جلسه درمان، بیماری او به کلی از بین رفت.

بر اساس تجارب ما، اینگونه بیماریها به سرعت قابل درمان است. اما باید اضافه کردکه با این بیماریها باید به طور جدی برخورد کرد، چرا که گاه این عوارض نشانه وجود یک بیماری حاد در ناحیۀ مغز انسان است که باید به موقع و بر اساس روشهای مرسوم در طب غربی، ابتدا به تشخیص بیماری مبادرت ورزید و چنانچه دردهای ناحیه سر و گردن ناشی از یک بیماری جدی در مغز نبود، آن گاه به درمان با روش “یو می هو” اقدام کرد.

آرتریت مزمن در ناحیه لگن

این بیماری، یکی از بدترین و جدی ترین بیماریهای سیستم حرکتی انسان است. بر اساس امکانات طب غربی، این بیماری تقریبأ غیر قابل علاج شناخته شده است. عمومأ در این باره حرکات کمکی نرمشی پیشنهاد می شود و در وضعیت حادتر عمل جراحی انجام گرفته و به گذاشتن پروتز اقدام می شود، که اغلب نیز این عمل چندان موفقیت آمیز نیست. درمان این بیماری به روش “یو می هو” نیز آسان نیست. ما در این رابطه ۳بیمار داشتیم که پس از درمان وضعیت بهتری یافتند و با سهولت بیشتری قادر به حرکات شدند، اما این نتیجه هنوز برای اعلام نظر قاطع زود هنگام و ناکافی است و نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.

بیماریهای گوناگون دیگر

این گروه، شامل بیماریهای غیر همگون هستند و تعداد آنها بسیار اندک است. در نتیجه برای اظهار نظر قطعی می بایست با موارد بیشتری برخورد داشت.