” یومی هو تراپی ” اثری دوجانبه دارد

۱ـ پیشگیری کنید تا مجبور به درمان نشوید.

پس از بیماری، کار پیشگیری مشکل تر می شود.باید از وقوع بیماری جلوگیری کرد و از بروز بیماریهایی که گاه حتی علت آن نیز شناخته شده نیست، ممانعت به عمل آورد. به اثر پیشگیرانه در طول درمان، در هیچ یک از روشهای درمانی اشاره نشده است. اثر این شیوۀ درمانی به دلیل نقش پیشگیرانۀ آن چند برابر است و بیمار خود اگر بخواهد و این روش را به کار گیرد تقریباّ بی نیاز از پزشک می شود.

۲ـ روش درمان دکتر سایونجی (یومی هو تراپی ) همچنین روشی است برای تجدید حیات و احیاء بدن و بازگشت انرژی جوانی در افراد پیر.

این روش برای افزایش طول عمر نیز بسیار مفید است. سلولهای زنده، کم کم فرسوده می شوند، فعالیت آنها کاهش یافته و دچار اختلال می شوند و در آخر از بین می روند. با کاهش متابولیسم، مفاصل خشک تر می شوند  (قد کوتاهتر می گردد. ). روش درمانی دکتر سایونجی در مقابل این فرایند ایستادگی می کند و مکانیسم پیری را کند می کند. به اعتقاد من، تمامی افراد بزرگسال اگر هر چه زودتر اقدام به انجام تمرینات نرمشی ” یو می هو “ بکنند، به همان نسبت بر سلامتی و طول عمر خود افزوده اند. چرا که عنصر پیری و فرایند آن در جوانی آغاز می شود.

روش درمانی دکتر سایونجی در واقع  میراثی است از روش چینی ” زنگ تی فا ” روش ” هیده کادو ” به وسیله هنرهای رزمی شائولین، روش درمانی هولستیک ( کل گرا ) و سایر روشهای درمانی مردمی.این روش درمانی، ترکیب نوینی از روش های موجود درمان طبیعی شرقی است که علمی و سیستماتیک شده است و هم برای اهداف پیشگیرانه و هم درمانگرانه تدوین شده است، از دیدگاه علم پزشکی انسانی ” آنتروپولوژی ” روش درمانی دکتر سایونجی می تواند سلامتی انسان را تضمین کرده، جوانی و زیبایی را به مردم بازگرداند.

 به اعتقاد من بهتر است که :

یادگیری این روش درمانی جزو متون آموزشی دروس پزشکی باشد. به خصوص در آموزشگاههای ورزشی و هنر رقص نیز کاربرد بسیار دارد. بخش تمرینات فردی ( نرمشها ) می تواند در مهدکودک ها و دبستان ها به طور بسیار مؤثری به سلامتی کودکان کمک کند، چرا که ۹۹% کودکان از آغاز تولد، دچار جابه جایی لگن خاصره بوده و این امر می تواند در طول رشد، برای آنها زیانبار و سلامتی آن ها را به خطر بیاندازد.

بخش تمرینات فردی ” یو می هو تراپی “ از دیدگاه پزشکی به آن بخشی مربوط می شود که به تغییر شکل اندام های بدن توجه دارد و محتوای آن می تواند به عنوان عامل پیشگیری مورد استفاده قرار گیرد.

بهتر است که برای پزشکان، بخشی در کتاب اضافه گردد که مبانی علمی مربوط به اعصاب حرکتی، کاراکتر عصبی افراد ( بحث مزاج شناسی همچون طب ابن سینا ) و همودینامیک را با هدف تشریح چگونگی افزایش نیروی زندگی برای مقابله با بیماریها، توضیح دهد.

( دکتر: له ـ کو le coo )