واکنش های بدن در طول درمان “یو می هو “، نشانگر بهبود بیماری است.

افزایش قد در “یو می هو”
ژوئن 8, 2014
بیماری که از ۶۹ عارضه شفا یافت “یومی هو”
ژوئن 12, 2014
نمایش همه

پاره ای از بیماران شکایت از آن دارند که عوارض بیماریشان پس از یک یا چند جلسه درمان، شدت یافته است. ما این پدیده را واکنش های اصلاح لگن خاصره می نامیم. این واکنش های بدن، عموماَ نزد بیمارانی دیده می شود که دارای بیماریهای حاد و مزمن بوده یا با فواصل زیاد اقدام به مداوای خود می کنند. ممکن است در افرادی نیز که ظاهراَ سالم هستند، چنین واکنش هایی دیده شود اما نباید از آن ترسید. پس از یکی دو جلسه ادامه، این واکنش ها از بین می رود و بدن، احساس بهتری نسبت به قبل خواهد داشت.

 

مکانیسم واکنش های بدن نسبت به اصلاح لگن خاصره

 

چرا این واکنش ها پس از اصلاح لگن خاصره مشاهده می شود؟

دلایل این پدیده را ما در مثال جابجایی لگن خاصره در سمت راست، شرح می دهیم.

همانطور که در قبل نیز گفته شد، کسی که دچار جابجایی سمت راست لگن شده باشد، وقتی که ایستاده است یا در زمان راه رفتن، بیشتر وزن بدن خود را بر روی پای چپ می اندازد. هدف روش درمانی یو می هو در این زمان آن است که بیشتر وزن بده را از پای چپ به پای راست منتقل کند، تا انقباضات عضلانیِ پای چپ، انقباضات عضلانی سمت راست قسمت فوقانی بدن و بالاخره خشکی و ضعف مفاصل و عضلات پای راست، از بین برود و در نتیجه گردش خون روند عادی خود را پی بگیرد و سموم بدن دفع شود. در این حالت، بدلیل آنکه قسمت فوقانی بدن این بار به سمت راست خم می شود، عضلات و بافت های مرتبط با آنها در سمت چپ بدن، تحت فشار قرار می گیرند و ستون فقرات به خم شدگی در جهت عکس سابق خود وادار می شود. در این موقع ممکن است بیماریها و عوارض پنهان سابق، مجدداَ عود کند و یا آنکه در نقاط ضعیف سمت چپ بدن، واکنش هایی را شاهد باشیم. این گونه واکنش های بدن در طول پانزده روز یا یک ماه، چنانچه جلسات درمان برای مدتی به کلی قطع شود، ممکن است کاملاَ از بین نرود. آنها به زودی و زمانی از بین خواهند رفت که فاصله طولانی بین جلسات رخ ندهد.

یکی از شایع ترین واکنش های بدن، درد عضلانی و کوفتگی آن نزد بیمارانی است که در زندگیِ روزمره خود دارای حرکت کافی نیستند یا عموماَ دارای عضلات و اندام های خشک و منقبض ناشی از فشارهای عصبی و استرس های زندگی مدرن هستند. همچنین کسانی که از داروها و مواد مخدر استفاده می کنند و سموم زیادی در بدن دارند.

از آنجا که فرد پس از یک جلسۀ درمانی، انرژی ای معادل یک ساعت ورزش تنیس را مصرف می کند و تمامی عضلات او وادار به حرکت و کار می شود، چنانچه دارای انعطاف و ورزیدگی لازم نباشد روز بعد از جلسه درمانی خود، ممکن است احساس کوفتگی عضلانی داشته باشد. درست همچون فردی که پس از مدت ها بی حرکتی یا کمی تحرک، اقدام به ورزش یا انجام حرکات نرمشی سنگین کند.

در مجموع باید تأکید داشت که اینگونه واکنش ها مایۀ نگرانی نبوده، بلکه نشانگر آن است که روند بهبود آغاز شده است و بیمار می بایست با خیال آسوده آن را تحمل کند. اشتباه است اگر بیمار با مشاهده این واکنش ها و نشانه ها کار درمانی خود را متوقف کند. هر چه تأثیر این روش سریعتر باشد این علائم سریعتر بروز می کنند. این واکنش ها در کوتاه مدت از بین می روند؛ مگر آنکه درمان متوقف شود.

این واکنش ها در افراد مختلف، متفاوت است و از این رو دشوار می توان گفت که در چه موقعی بروز کند. عموماَ این عوارض طی ۲۰ جلسه درمان، دو تا سه مرتبه بروز می کند و اگر تعداد جلسات کمتر باشد، فقط یکبار ظاهر می شود. اگر شما چنین عکس العمل هایی را مشاهده کردید، بدانید که بیماری شما به نحو قابل توجهی بهبود یافته است.

+ نوشته شده در  شنبه ۱۶ خرداد۱۳۸۸ساعت ۲۲:۳  توسط رهام  |  نظر بدهید

روش درمانی “یو می هو” برای همه، حتی کسانی که سالم هستند، مناسب است!

جابجایی لگن خاصره عارضه ای است عمومی، و پیشرفت آن نزد کسانی که به آن مبتلا شده اند تقریباَ یکسان است. بنابراین به یک روش درمانی عمومی که برای همه انسان ها مناسب باشد، احساس می شود. ما معتقد هستیم که روش درمانی “یو می هو“، در واقع دارای چنین ویژگی است و اصولاَ با همین هدف نیز ابداع شده است. این حقیقتی است که کلیه کسانی که بوسیلۀ این روش درمانی توسط درمانگران ماهر و آموزش دیدۀ “یو می هو” تحت درمان قرار گرفته اند، در مجموع از نتایج آن راضی بوه اند. کسانی که عقیده ای خلاف این حقیقت دارند، کافی است که آن را یکی دوبار تجربه کنند، اگر آن گاه باز هم معتقد بودند که این روش برایشان بی فایده است، آن وقت می توان گفت که این افراد بواقع اعتقاد و باور خود را به بهبودی از دست داده اند و دچار یأس و ناامیدی شده اند.

روش درمانی “یو می هو” بدلیل آنکه فقط به چند نقطه از بدن که دچار درد و بیماری شده است نمی پردازد و تمامی سطح بدن را در بر می گیرد، از دیگر روش های متفاوت بوده و موفق می شود بطور همزمان بسیاری از بیماریهای فرد را درمان کند.  چندان تعجب آور نیست دیدن بیمارانی که برای درمان یک یا دو بیماریِ خود به ما مراجعه می کنند و با این تصور که سایر بیماریهایشان ممکن نیست با این روش درمان شود؛ حتی به درمانگر خود اطلاعی در این باره نمی دهند، اما پس از چند جلسه کارِ درمانی با کمال تعجب ابراز می دارند که دیگر شکایتی از این گونه بیماریهای خود ندارند و احساس می کنند که این نوع بیماریها نیز درمان شده است.

 

روش صحیح درمان، ما را به سرعت بسوی درمان و بهبودی هدایت می کند.

 

اگر چه روش درمانی “یو می هو“، تقریباَ برای همه مناسب است، با این حال می بایست آن را به روش صحیح انجام داد تا بتوان به نتایج دلخواه رسید.

اول آنکه، نباید حرکات اصلاح مفاصل را بر روی نوزادان زیر ۵ ماه انجام داد.

دوم آنکه، نباید با شدت و خشونت روی بیماران بسیار لاغر یا چاق و پیران کار کرد. در مورد این بیماران و افرادی که بیماریهای مزمن و حاد دارند و چندین بار نیز با روش های دیگر درمانی تحت مداوا قرار گرفته اند، می بایست با حوصله و مهارت بسیار کار کرد. بعنوان مثال بیماران قلبی را می بایست بدست درمانگران ماهر “یو می هو” سپرد و افراد کم تجربه از پرداختن به این بیماران باید اجتناب کنند، چون ممکن است به آنان صدمه بزنند.

سوم آنکه، باید از دست زدن به بیماران هموفیلی جداَ اجتناب کرد. چرا که با وارد کردن فشار بر عضلات و اندام های آن ها، ممکن است دچار خونریزی ناشی از پارگی مویرگ ها شوند که برای آنها بسیار خطرناک است.

چهارم آنکه، پای کسانی را که دچار واریس های بسیار پیشرفته هستند و وریدهای آن ها متورم شده و لخته های خون در آن یافت می شود را نباید ماساژ داد، زیرا همان طور که قبلاَ توضیح داده شد، ماساژ، باعث بهبود و سرعت گردش خون می شود و ممکن است این لخته های خون به سمت قلب حرکت کرده و وی را دچار سکته قلبی کند.

پنجم آنکه، از این روش درمانی برای بیماران مبتلا به سرطان نباید سود جست؛ زیرا به همان دلیل مذکور در فوق و با سرعت گرفتن گردش خون و سیستم لنفاتیک، ممکن است سلول سرطانی منتشر شده و به پیشرفت بیماری کمک کند.

لازم بذکر است که دکتر “ماسایوکی سایونجی“، مبدع و بنانگذار روش درمانی “یومی هو“، در گزارشات خود ابراز داشته است که بر روی چندین بیمار سرطانی، که دیگر از روش های معمول پاسخ نگرفته و در واقع دعوت به پذیرفتن سرنوشت و مرگ زود هنگام شده اند، کار کرده است و اگر چه نتوانسته است آنها را از مرگ نجات دهد، اما حداقل موفق شده است که تا زمان مرگ، زندگی آرام و بی دردی را برای آنها امکان پذیر کند.

ششم آنکه، زنان باردار را می توان حداکثر تا سه – چهار ماهگی با این روش درمان کرد. زیرا فشار بر ناحیه کمر و شکم بیمار در حالت درازکش، بر جنین اثر منفی گذاشته و حیات او را به خطر می اندازد. زنان باردار در ماههای پنجم به بعد می توانند در حالت خوابیده به پهلو، تحت درمان توسط درمانگران ماهر قرار گیرند.