نشانه های جابجایی در لگن سمت راست
ژوئن 20, 2014
چرا “یو می هو تراپی” ؟
ژوئن 22, 2014
نمایش همه

چگونه می توان جابجایی در لگن خاصره را ثابت کرد ؟

فردی با لگن خاصره سالم و طبیعی در حالت ایستاده و درازکش دارای خط شانه و خط لگنی مساوی و افقی است (دو طرف شانه و تاج ایلیاک در دو طرف لگن، قرینه هم بوده و در یک خط افقی قرار می گیرد).

اگر ستون فقرات انسان با خط لگن خاصره (و بطور مشخص با مهره یکم خاجی) تشکیل یک زاویه قائم بدهد، طول هر دو پا (در حالت ایستاده سا درازکش) با هم برابر است. چرا که طول هر دو پا ارتباط مستقیمی با وضعیت لگن خاصرۀ بیمار دارد ventoline comprimé prix.

 

مرحله اول جابجایی لگن خاصره

 

وقتی بیمار در حالت درازکش روی شکم باشد، می توان مشاهده کرد که مثلاً سمت راست لگن خاصره بالاتر از سمت چپ قرار دارد. در این صورت دقیقاً وضعیت شانه نیز  به همین ترتیب خواهد شد، یعنی شانۀ سمت راست بالاتر از شانه سمت چپ خواهد بود .

و لگن راست در این حالت به سمت بالا حرکت کرده و کمی به عقب می پیچد. مفصل راست به سمت داخل می پیچد و پای راست کوتاهتر از پای چپ می گردد.

فردی با لگن خاصره نرمال در وضعیت ایستاده یا در حرکت قاعدتاً باید وزن بدن خود را به طور مساوی بر روی هر دو پا منتقل کند. اما از آنجا که پای راست کوتاهتر از پای چپ شده است، قسمت فوقانی بدن برای حفظ تعادل به سمت چپ خم می شود  و در این حالت وزن بدن، بیشتر  بر روی پای چپ که اکنون بلندتر از پای راست شده است منتقل می شود. وقتی قسمت فوقانی بدن به سمت چپ متمایل شود، ستون فقرات در سمت راست  دچار خمیدگی و انحراف شده و مهره های گردن به سمت چپ منحرف می گردند، چون سر در این حالت برای حفظ  تعادل به طور ناخودآگاه به سمت راست خمیده می شود.

اگر لگن خاصرۀ راست که دچار جابه جایی شده به سمت جلو بپیچد، لگن سمت چپ به نظر بلندتر از لگن سمت راست می آید. شانه سمت راست نیز به علت انحراف ستون فقرات در سمت راست به جلو متمایل می شود و بدن به سمت چپ می پیچد.

 

مرحله دوم جابجایی در لگن خاصره

 

اگر لگن سمت راست که دچار جابجایی شده است برای مدتی طولانی در همین حالت باقی بماند و اصلاح نشود، پای چپ که عموماً بیشتر از پای راست وزن بدن را تحمل کرده است، کم کم خسته می شود و پای راست ناگزیر می بایست جانشین پای چپ شود تا پای چپ فرصت استراحت پیدا کند. در این زمان، مفصل ران پای راست که اینک به سمت داخل پیچیده شده است اکنون بخاطر تحمل بیشتر وزن بدن مجدداً بسمت راست و خارج گرایش پیدا می کند و پای راست کم کم بلند و بلندتر می شود و بخاطر آن که وزن بدن بیشتر به سمت رست منتقل شده است، قسمت فوقانی بدن این بار به سمت راست می پیچد و ستون فقرات در سمت چپ دچار خمش و انحراف می شود. اما از آنجا که آن قسمت از ستون فقرات که حالا دچار انحراف شده، دیگر نمی تواند بطور طبیعی و خود به خودی اصلاح شده و صاف شود، قسمت فوقانی آن این بار برای حفظ تعادل بدن دچار خمش و انحراف شده و به شکل S در می آید.

در این زمان به دلیل فرم جدید ستون فقرات، خط شانه ها در سمت چپ به سمت بالا کشیده می شود و در سمت راست به سمت به سمت پایین. هر دو شانه اکنون به سمت جلو می پیچند. به این فرم بدن، مارگونه می گویند.

 

مرحله سوم، جابجایی لگن راست خاصره

 

زمانی که وضعیت بدن بطور مداوم بدتر و بدتر می شود، پای راست که این بار بلندتر از پای چپ شده است، کم کم کوتاهتر شده و علیرغم انحراف در سمت راست لگن، به اندازه پای چپ می شود (در وضعیت درازکش بر روی شکم). در وضعیت های بحرانی، ممکن است که پای راست کمی بلندتر از پای چپ باشد تا بتواند از انتقال بار بیشتر وزنِ بدن به آن جلوگیری کند. حتی در وضعیت های ملایم تر ممکن است با وجود مشاهدۀ برابری طول پاها، شاهد آن باشیم که لگن خاصره در سمت چپ، این بار بالاتر از سمت راست قرر گرفته باشد. این وضعیت پیچیده و ترکیبیِ انحراف و جابجایی سمت راست و چپ لگن را نوع ترکیبی جابجایی لگن خاصره می گویند.

با جدی شدن وضعیت لگن خاصره، بیشترِ وزن بدن گاه به پای راست و گاه به پای چپ منتقل شده و قسمت فوقانی بدن نیز به تبع آن گاه به راست و گاه به چپ خم می شود و ستون فقرات، فرم زیگزاگ به خود می گیرد. مفاصل پای راست و چپ نیز دائماَ در یکی از وضعیت های مراحل ذکر شده در فوق در می آید.

انحرافات حادث شده در ستون فقرات فقط به تاثیر در وضعیت شانه ختم نمی شود؛ بلکه به آرامی به مفاصل آرنج ها، مچ های دست و پا، انگشتان دست و پا و زانوها سرایت می کند. حتی دنده ها نیز از این تأثیر در امان نبوده و فرم آنها دچار تغییر می شود. به این ترتیب مشاهده می کنیم که چگونه جابجایی در لگن خاصره، دیر یا زود تمامی مفاصلِ بدن را درگیر کرده و به تخریب آنها می پردازد.

ناگفته پیداست که تغییرات در فرم اسکلت بندی بدن و مفاصل آن بلافاصله در وضعیت سیستم اعصاب محیطی و خود مختار (سمپاتیک و پاراسمپاتیک)، عضلات و تاندون ها، بافت ها، رباط ها، گردش خون و سیستم لنفاتیک، تأثیر مخربی بر جای گذاشته و عملکرد ارگانهای داخلی و سایر اعضای بدن را دچار اختلال می کند.

+ نوشته شده در  دوشنبه ۱ مهر۱۳۸۷ساعت ۱۷:۲۱  توسط رهام  |  نظر بدهید

مبانی تئوریک

 

در طول بیش از ۲۰ سال فعالیت و کار عملی، می توان به جرأت گفت به سختی می توان فردی را یافت که دارای لگن خاصره ای طبیعی باشد ( یعنی دو نیمه لگن، قرینۀ کامل باشد ). انحراف و جابجایی لگن یکی از عوامل اصلی خمیدگی ( اسکلیوز ) ستون فقرات است. همین مشکل، باعث می شود ماهیچه ها و عضلات، گرفتار انقباضات شدید شده و گردش خون و سیستم لنفاتیک مختل شده و بالاخره مفاصل بدن دچار مشکلات عدیده ای شود.

انحراف لگن خاصره، عامل اصلی بروز درد در نقاط مختلف بدن بخصوص در ناحیۀ کمر و لگن است. همین عامل، همچنین باعث بروز بیماریها و اختلالات ارگانهای داخلی می شود.

با روش درمانی “یو می هو” می توان به اصلاح لگن خاصره، اصلاح ستون فقرات و مفاصل بدن پرداخت؛ انقباضات عضلانی را برطرف کرده و در نهایت، گردش خون و سیستم لنفاتیک را بهبود بخشید و از این طریق به درمان بیماریهای گوناگون ناشی از این اختلالات پرداخت و تغییرات پاتولوژیک بدن را به نحو مؤثری برطرف کرد.

روش درمانی اصلاح لگن خاصره و فشار و کشش عضلات که “یو می هو” نامیده می شود، با بهره گیری از امتیازات روش های درمان طبیعی ماساژ چینی، جا انداختن و اصلاح استخوانبندی و مفاصل بدن به کمک کشش اندام ها و فشاردرمانی ( شیاتزو )، روش یکپارچه و سیستماتیکی را ابداع کرده است که به آن ویژگی منحصر به فردی را داده است.

در نزد حیوانات وحشی که در محیط طبیعی خود زندگی می کنند ما شاهد این همه بیماریهای گوناگون و پیچیده ایی که انسان ها با آن روبرو هستند نیستیم. اما حیوانات وحشی که در قفس زندگی می کنند، گاه از دردهایی رنج می برند که در انسانها نیز یافت می شود. دلیل این بیماریهای مشابه، عدم تحرک کافی و روش تغذیۀ نامناسب است. به دنبال این شیوه زندگی است که واکنش های غیر طبیعی در اندام های حیوانات دربند را شاهد هستیم.

زندگی مدرن و پیچیدۀ امروز، انسانها را در شرایطی قرار داده است که فاقد تحرک و پویایی فیزیکی کافی و مناسب هستند. این عدم تحرک کافی، اندام ها و مفاصل را دچار اختلال کرده و عضلات را سست و تنبل می کند که خود عامل بسیاری از بیماریهاست. درد در ناحیۀ کمر و لگن و ضعف عضلات پا از اولین علائم این بیماریهاست.

چنانچه انسان در حالت کاملأ عمود ایستاده باشد، وزن بدن به طور مساوی روی هر دو پا می افتد. اما این امر زمانی امکان پذیر است که طول پاها برابربوده و عضلات آن از توانایی و قدرت یکسانی برخوردار باشند. اما اگر تغییرات پاتولوژیکی در یکی از پاها حادث شود، در آن صورت پای دیگر می بایست تحمل وزن بیشتری را بکند. اما پس از مدتی این پا دچار خستگی شده و بطور طبیعی بیشتر وزن بدن روی پای دیگر می افتد. این تغییرات مداوم، تأثیرات نامطلوبی بر ستون فقرات گذاشته و متعاقب آن ارگانهای داخلی بدن دچار اختلال می گردند.

در طول سالها مداوای بیماران، ما با عوارضی روبرو شده ایم که عمومأ نزد بیمارانی بوده است که دارای “جابجایی سمت راست لگن خاصره” بوده و دارای پای راست ضعیفتری نسبت به پای چپ بوده اند. از جملۀ این عوارض: لاغری، اسهال گاه به گاه، اختلالات در کبد و سیستم گوارش و در بیماران زن، ناراحتی های زنان و زایمان.

بیمارانی که دچار “جابجایی سمت چپ لگن خاصره” بوده اند دارای عوارضی همچون: چاقی، گرایش به سرماخوردگی، اغلب دچار یبوست، ناراحتی های قلبی و سیستم تنفسی بوده اند.