درمان بیماری دیابت به روش طب سنتی
نوامبر 22, 2014
پاسخگوي سئوالات زير آقاي حسين خيرانديش
نوامبر 26, 2014
نمایش همه

علت ناکامی طب کلاسیک ( طب جدید ) در درمان بیماری دیابت و بسیاری از بیماریهای دیگر مـثل فشار خون ، سردرد ، آسم ، آلرژی ، اگزما ، پسوریازیس ، ویتیلیگو ، افسردگی و الی تا آخر در چیست ؟
چون نگرش طب جدید در درمان بیماریها فقط علامت درمانی است و بجای اینکه با علت بیماری مبارزه نماید ، با خود بیماری مبارزه می کند و همین امر موجب شکست او گشته است.
اصولا دست انکاران طب جدید در دنیا چنان در سیتره قدرت مافیایی کمپانی های داروسازی یهودی با هدایای هنگفت و با انواع و اقسام ترفندها و تبلیغات دروغین در مورد تاثیرات داروهای شیمیایی قرار گرفته اند ، بطوریکه امروزه روش درمان و روش تشخیص بیماری ها را کمپانی های داروسازی تایین می کنند و پزشکان امروزی فقط بعنوان یک عریضه نویس داروهای این کمپانی ها را روی نسخه خود عریضه می کنند.
سئوال بنده این است ، کدام پزشک طب جدید قادر است برای بیمار خود دارو بسازد ؟
آیا پزشک طب جدید توان و دانش اینکار را اصلا دارد و یا فقط روی نسخه خود عریضه نویسی می کند.
آیا ازبر کردن و نوشتن اسم داروهای کمپانی های داروسازی یهودی در نسخه خود هنر است و صرف بیش از سی سال برای آموختن آن لازم است؟
البته پزشکان امروزی در این امر چندان تقصیری ندارد و این سیستم آموزش طب جدید است که آنها را به صورت یک عرضه نویس درآورده است ، بطوریکه دانش طب و روش آموختن دانش طب را برای پزشکان بعلت سیتره گسترده مافیای کمپانی های داروسازی ، آنها تایین می کنند و سیاست کلی آنها بر مبنای فروش دارو و بدست آوردن هر چه بیشتر دلارهای حرام از فروش دارو های شیمیایی دروغین با ده ها عوارض جانبی دیگر است.
اصولا درمان بیماری از نظر مافیای کمپانی های داروسازی مفهومی ندارد. اگر یک بیماری درمان بشود ، کارخانه های داروسازی آنها که ورشکسته می شوند! بدین معنی درمان یک بیماری مساوی است با استفاده نکردن از دارو و این امر به ضرر کمپانی های داروسازی است.
بنده از دست انکاران طب جدید یک سئوال دارم ؟
تا حالا کدام بیماری با داروی شیمیایی درمان شده است و بیمار دیگر هیچ داروی شیمیایی مصرف نمی کند؟
آیا یک نمونه می توانید نام ببرید؟
آیا بیماری فشار خون درمان شده است و بیمار هیچ داروی شیمیایی مصرف نمی کند و یا اینکه بیمار حالا مجبور است برای کنترل فشار خون خود بجای یک دارو از چهار داروی شیمیایی دیگر استفاده کند؟!
جای تعجب در اینجاست که طب جدید تا حالا علت فشار خون را تشخیص نداده است ! ولی برای درمان آن دارو می سازد!
سئوال بنده از شما این است ، وقتی که شما علت یک بیماری را نمی توانید تشخیص دهید ، چگونه برای درمان آن دارو می سازید؟ و هر روز یک نوع داروی ضد فشار خون جدید به بازار عرضه می کنند! یک روز پروپرانولول ، یک روز آتنولول ، یک روز متورال ، یک روز لوزارتان ، یک روز آملودیپین ، یک روز کارودیلول و… و اثرهمه این داروها یکی است ، ولی هر روز با یک اسم تازه دروغین به بازار عرضه می شوند. تمامی این داروها هیچگونه تاثیری بر روند درمان بیماری فشار خون ندارند.در صورتیکه بیماری فشار خون براحتی با پرهیزات لازم و اصلاح تغذیه قابل درمان می باشد.
آیا آلرژی درمان دارد؟ آیا آسم درمان دارد و یا بیمار مجبور است هر روز اسپری های هشتاد هزارتومانی خارجی استفاده کند؟ آیا سردرد درمان دارد؟
آیا دیابت درمان دارد ویا بیمار مجبور است هر روز انسولین خارجی و داروهای شیمیایی بدون تاثیر مصرف کند؟
کدام بیمار دیابتی را شما توانستید تا حالا با تزریق انسولین ویا با داروهای شیمیایی ضد دیابت متداول در بازار، درمان که چه عرض کنم ( چون از نظر طب جدید برای بیماری دیابت درمانی وجود ندارد) لااقل تحت کنترل قرار دهید؟ آیا یک نمونه می توانید بیاورید؟
البته بیماری دیابت و زخم دیابت قابل درمان است که بنده با سند وبا ارائه پرونده بیماران شفا یافته به این مقوله خواهم پرداخت.
آیا کم کاری و نارسایی کلیه در طب جدید درمان دارد ویا بیمار را بلافاصله به دیالیز می فرستید؟
بنده پرونده و فیلم بیمار دیالیزی شفا یافته خود را که پزشک فوق تخصص کلیه ادعا می نمود ، بجز دیالیز هیچ چاره ایی نیست ، در سایت خود قرار می دهم که خودتان قضاوت کنید که چگونه بیماران دیالیزی با اصلاح تغذیه و پرهیزات لازم براحتی درمان می شوند!
داروی شیمیایی نه تنها بیماری ها را درمان نمی کند و نخواهد کرد ( چون داروی شیمیایی با علت بیماری کاری ندارد و فقط می خواهد علامت بیماری را برطرف کند) ، بلکه با عوارض جانبی خود باعث بوجود آمدن صدها بیماری تازه در انسان شده و خواهد شد.
بنده برای روشن شدن عرایض خود برای عموم مردم یک نمونه عرض می کنم.
برای مثال : پزشکان برای درمان بیماری افسردگی از داروی شیمیایی بنام آمی تریپتیلین استفاده می کنند. شما عوارض جانبی داروی آمی تریپتیلین بر گرفته از کتاب فارماکولوژی داروهای ژنریک ایران را مشاهده فرمایید و خودتان قضاوت کنید!
عوارض جانبی داروی آمی‌تریپتیلین‌: افکار خودکشی‌ در بیمار تقویت می شود ، تاری‌ دید ، گیجی، یبوست ‌، مشکل‌ در ادرار کردن ، چشم‌درد ، ضربان‌ قلب تند ، کند یا نامنظم می شود‌، لرزش‌ دست ، غش ، اضطراب ، مشکل‌ در صحبت‌ کردن‌ ، عدم‌ تعادل‌ ، سفتی‌ عضلات‌ دست‌ و پا ،صورت‌ شبیه‌ ماسک‌ ، گلودرد ، تب ،کبودی‌ یا خونریزی غیرعادی‌ ، زردی‌ پوست‌ یا چشم‌ ، بثورات‌ جلدی ، تورم صورت‌ یا زبان . علایم‌ زیر ممکن‌ است‌ رخ‌ دهند، ولی‌ فقط‌ در صورتی‌ که‌ مشکل‌ساز شوند باید گزارش‌ شوند: سرگیجه‌، خواب‌آلودگی‌، خشکی‌ دهان‌، سردرد، مشکل‌ در خوابیدن‌، افزایش‌ وزن‌. علایم‌ ترک‌ دارو : نظیر سردرد ، تهوع ، استفراغ ‌، اسهال ‌، تحریک‌پذیری‌، یا خواب‌ مختل‌ همراه‌ با رؤیاهای‌ واضح ممکن‌ است‌ در صورت‌ قطع‌ ناگهانی‌ آمی‌تریپتیلین‌ مشاهده‌ شود. معمولاً برای‌ قطع‌ دارو باید مقدارش‌ ظرف‌ ۲-۱ ماه‌ به‌ تدریج‌ کاهش‌ یابد.
شما خودتان قضاوت کنید ، چگونه یک داروی شیمیایی با این همه عوارض جانبی می تواند بیماری افسردگی را درمان کند! این دارو نه تنها بیماری افسردگی را درمان نمی کند ، بلکه بیمار را مبتلا به بیش از ۲۷ بیماری دیگر خواهد کرد .
داروی آمی تریپتیلین مغز انسان را سرد می کند و وقتی که مغز سرد شد ، انسان به امور بی تفاوت می شود ، یعنی انسان نه قادر می شود بخندد و خوشحال شود و نه قادر است گریه کند و ناراحت شود ، یک حالت مجسمه بخود می گیرد و هیچگونه واکنشی از خود نمی تواند بروز دهد و طب جدید اسم این را می گذارد درمان افسردگی!
یکی از بدترین عوارضی که داروی آمی تریپتیلین بر روی انسان دارد و به آن اشاره نمی کنند این است که سبب جمع شدن آب در کل بدن شده و بدن پف می کند که در آینده موجب از کار افتادن قلب انسان می شود.عارضه مهم دیگری که داروی آمی تریپتیلین و تمام داروهای اعصاب بر بدن دارد این است که ایجاد یبوست می کنند و یبوست خود ام العمراض یعنی مادر تمام بیماری ها است.
کمپانی های داروسازی بر عوارض داروهای شیمیایی ساخته خود واقف هستند و می دانند که بیماران با مصرف این داروها دچار این عوارض و بیماریهای جدید خواهند شد و برای درمان عوارض داروهای ساخته خود دو باره اقدام به تولید داروی جدید می کنند و برای عوارض داروی جدید خود دوباره اقدام به تولید داروی جدید و این عمل همچنان بطور زنجیروار ادامه دارد !
سئوال بنده این است آیا تا کنون یک داروی شیمیایی ساخته شده است که عوارض جانبی نداشته باشد و بیمار را مبتلا به ده ها بیماری دیگر نکند؟
بنده تمام تحصیلات پزشکی خود را در دانشگاه برلین آلمان گذرانده ام و بر تمامی امور واقف هستم که چگونه مافیای کمپانی های داروسازی بایر و هگزال با هدایای خود پزشکان بخشهای مختلف بیمارستان ها وادار به استفاده از داروهای خود می کردند و بارها شاهد استفاده بیماران پیر و بی سرپرست آلمانی در بیمارستانها بعنوان موش آزمایشگاهی برای داروهای کارخانه بایر و هگزال ، و جمع آوری دوباره داروها از بیمارستانها بعلت عوارض جانبی وخیمی که روی بیماران داشته و تبلیغات دروغین در مورد این داروها بوده ام که بعدا اعلام می کردند تمامی آمار و تبلیغات اراعه شده در مورد فلان دارو دروغ بوده است.
بنده براین عقیده هستم که تمامی بیماریها حتی بیماری سرطان با اصلاح افکار ، اصلاح رفتار و اصلاح تغذیه قابل درمان هستند و انسان احتیاج به هیچگونه داروی شیمیایی ندارد و بهترین دارو را خود بدن انسان می سازد و نه مافیای کمپانی های داروسازی یهودی.
آیا تمامی باکتری ها ، ویروس ها و قارچ ها را خود بدن ما با تولید انواع گلوبولهای سفید ، آنتی بادی ها ، کمپلامنت ها و ایمون گلوبولین ها بر طرف نمی کند؟
آیا بهترین داروی ضد سرطان را خود بدن ما تولید نمی کند؟ آیا بهترین داروی ضد درد را خود بدن ما تولید نمی کند؟ آیا بهترین انسولین را خود بدن ما تولید نمی کند؟
چرا با داروهای شیمیایی تمامی این توان مندیهای خدادادی بدن خودمان را نابود می کنیم؟
در ایران بچه ها از بدو تولد آنتی بیوتیک و ضد درد وتب مثل آستامینوفن و بروفن استفاده می کنند تا زمان مرگ ، حتی برای سرما خوردکی که یک بیماری ویروسی است ، آنتی بیوتیک استفاده می شود ، حتی برای سردرد آنتی بیوتیک استفاده می کنند و در دنیا در مصرف آنتی بیوتیک مقام اول را داریم ، یعنی حتی بالاتر از کشور هند که بالای یک ملیارد جمعیت دارد!
یکی از عوامل بیماری دیابت در ایران استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک و داروهای ضد درد شیمیای است.
انشا الله روزی شاهد آن باشیم که دست انکاران طب در ایران سرمایه های ملی این ملت را صرف وارد کردن داروهای شیمیایی از خارج نکنند و این سرمایه ها را صرف اصلاح تغذیه مردم عزیز خودمان قرار دهند.
تهیه و تدوین : دکتر عارف قنبرزاده
فارغ التحصیل از دانشگاه برلین آلمان