واریس بیماری است كه در طی آن دیواره ی وریدها(سیاهرگ ها) دچار تورم و برآمدگی پیاز مانند میشوند. این مشكل به طور عمده در دیواره ی وریدهای قسمت تحتانی ساق پا دیده میشود. هر ورید یا سیاهرگ دارای دریچههای كنترل كننده جریان خون است. واریس هنگامی رخ میدهد كه این دریچهها دچار نارسایی شده باشند و به فعالیت طبیعی خود ادامه ندهند. یكی از علل به وجود آورنده این حالت، فشارهای درون لوله گوارشی مثلا به دلیل ابتلا به یبوست است. بعضی از سیاهرگهای واریسی به طور عمیقی درون ساق پا قرار داشته و قابل مشاهده نیستند.
واریس جزو بیماری های سوداوی غلیظه، مواد رسوبات بدن و یا بلغم لزج. که هر کدوم از اخلاط تو بدن صفرا، دم و سودا و بلغم هرکدوم بسوزه و غلیط بشه رسوب ایجاد می کنه.
این رسوب می تونه بره به سمت رکتوم ، بواسیر( هموروئید) بده، اینم تجمع نوع سودا در ورید های انتهایی مقعد یا رکتومه. یا ممکنه در قسمت های دیگر بدن بره تو کمر و… به هرحال این مواد زایدی که تو بدن حرکت می کنه و توی پاها تبدیل به واریس میشه. اگه خیلی انتها بره ، خیلی سفت بشه و غلیظتر بشه ، ممکنه تبدیل به خار پاشنه و یا چیزهای دیگر بشود. این موادی که برای بدن مفید نیست مواد زایدیه و رسوبات بدنه که رسوب می کنه. برای این کار توصیه می شود که اصلاح کبد بشه و اصلاح معده تو طب سنتی.
باید یه سری تدابیر تو واریس رعایت گردد غذاها رعایت شوند- درهم خوری نکنند- غذاهای غلیظ نخورند- یه مقدار رسوبات از بدن پاک کنند- چربی های زاید از بدن دفع بشه.
– روغن مالی( روغن سیاه دانه) رگ های واریسی انجام به جهت بالا
– یکی از مهترین تدابیر درمانی استفاده از ماء الجبنه ( آب پنیره) . که صبح ناشتا به جای صبحانه مصرف می شود.
– بعد اصلاح کبد و معده می توان از فصد و زالو هم بهره جست.
– درمان واریس اکثراْ زمان بر است.